Tydzień poświęcony na zwiedzanie Szkocji zaczęliśmy od Edynburga. Do stolicy Szkocji dolecieliśmy holenderskimi liniami KLM. Przez portal booking wynajęliśmy część nowoczesnego domu, który znajdowała się 30 minut pieszo od centrum miasta (Stylish Modern Newly Built Apartment 15 min from City Centre). Dom był w bardzo spokojnej okolicy, posiadał 2 sypialnie, 2 łazienki, salon i kuchnie. Idealny dla 5 osób. Koszty wynajmu mieszkania, parkowania i używania samochodu w centrum Edynburga są bardzo duże. Centralna część miasta jest obszarem, w którym obowiązuje strefa niskiej emisji spalin. Restrykcyjnie egzekwowane są wymogi, które pozwalają na używanie pojazdów w oparciu o ich emisję Euronorm: 4 (benzyna, LPG, CNG), 6 (olej napędowy). My, żeby dostać się do zamku, zamówiliśmy Ubera, który wyszedł 2 funty drożej niż kosztowałyby bilety na autobus.
Wstęp do zamku zarezerwowaliśmy 2 tygodnie wcześniej przez Internet. Ze względu na to, że w planach mieliśmy zwiedzanie kilku innych zamków, zdecydowaliśmy się na zakup karnetu Explorer Pass. Karnet obejmuje darmowy wstęp do 56 miejsc historycznych w Szkocji, między innymi do zamku w Edynburgu, Stirling i Urquhart, oraz do osady Skara Brae i fortecy Fort George. Szczegóły na stronie https://www.historicenvironment.scot/visit-a-place/explorer-passes/#section-3
Cena karnetu: Dorośli 16-64 lat 44,00 GBP
Dziecko w wieku 7-15 lat 26,00 GBP
Poniżej 7 roku życia bezpłatnie.
Jak to działa: Explorer Pass jest ważny przez 14 kolejnych dni od wybranej daty rozpoczęcia. Jest dostępny online. Do miejsc tłumnie obleganych przez turystów zaleca się zarezerwowanie wizyty przez Internet z wyprzedzeniem. Dodatkowo karnet gwarantuje 20% zniżki na audio przewodniki w zamkach w Edynburgu i Stirling oraz katedrze w Glasgow.
Zamek w Edynburgu
Wzniesiony wysoko na szczycie wzgórza zamek w Edynburgu jest nie tylko jednym z najbardziej rozpoznawalnych zabytków Szkocji, ale także jedną z najczęściej odwiedzanych atrakcji kraju.
Wewnątrz jego kamiennych murów (które przetrwały bombardowanie podczas I wojny światowej) dostępne są różnorodne atrakcje dla zwiedzających. Należą do nich: najstarsze klejnoty koronne w Wielkiej Brytanii, Kaplica św. Małgorzaty – najstarszy budynek w Edynburgu, Mons Meg – uważana za jedną z największych armat w średniowiecznej Europie, Narodowe Muzeum Wojny, Wielka Sala oraz skarbce, w których kiedyś przetrzymywano jeńców wojennych (znajdujące się pod Wielką Salą).
Godziny otwarcia zamku:
01.04 - 30.09 codziennie 9:30-18:00 (ostatnie wejście 17:00)
1.10 - 31.03 codziennie 9:30-17:00 (ostatnie wejście 16:00)
Ceny biletów:
Fast track ticket (w tym wycieczka z przewodnikiem) 33 GBP (rezerwacja biletów online)
Bilety bez wycieczki z przewodnikiem 19,50 GBP (rezerwacja biletów online)
Wstęp dla dzieci w wieku od 5 do 15 lat, od 11,40 GBP
Royal Mile
Po półtoragodzinnym zwiedzaniu przepięknego zamku udaliśmy się na zwiedzanie Royal Mile – Królewskiej Mili. Rozciągająca się od położonego wysoko na wzgórzu Zamku Edynburskiego, przez Stare Miasto, aż do Pałacu Holyroodhouse, arteria Royal Mile jest jedną z głównych ulic miasta Edynburg.
Po drodze napotkaliśmy wiele atrakcji, w tym Scotch Whisky Experience i Camera Obscura & World of Illusions, a także sklepy sprzedające pamiątki z tartanu, sklepy z butelkami specjalizujące się w szkockiej whisky, restauracje serwujące tradycyjne szkockie potrawy oraz puby mieszczące się w starych, średniowiecznych budynkach. Przy katedrze św. Idziego posłuchaliśmy młodego dudziarza grającego na dudach.
Pomimo swojej nazwy, Royal Mile nie ma dokładnie jednej mili długości. Ma 1,13 mili – jest to stara szkocka mila, która nie była używana od XVIII wieku. Oprócz spacerowania główną ulicą, zaglądaliśmy w wąskie boczne uliczki i dzięki temu udało nam się wejść i obejrzeć urocze Muzeum Pisarzy.
The Writers' Museum
Muzeum Pisarzy celebruje życie trzech gigantów szkockiej literatury: Roberta Burnsa, Sir Waltera Scotta i Roberta Louisa Stevensona. Znajdują się tu portrety, rzadkie książki oraz przedmioty osobiste, w tym biurko do pisania Burnsa, prasa drukarska, na której po raz pierwszy wyprodukowano powieści "Waverley" Scotta, oraz koń na biegunach, którego używał jako dziecko. To bezpłatne muzeum można znaleźć tuż przy Lawnmarket, górnej części historycznej Royal Mile w Edynburgu, w Lady Stair's Close.
Zaglądając we wszystkie zakamarki tej królewskiej ulicy, napotkaliśmy rzeźbę z brązu przedstawiającą Generała Maczka siedzącego na ławce. Znajduje się ona na dziedzińcu rady miasta. To tu, przy Arden Street 16, w edynburskiej dzielnicy Marchmont, wśród szeregowych, dziewiętnastowiecznych kamienic, w latach 1948–1994 mieszkał Stanisław Maczek. Po zakończeniu II wojny światowej i po demobilizacji Generał Maczek osiadł w Edynburgu. Z racji braku statusu weterana nie miał prawa do świadczeń rządowych i podejmował się różnych prac. Był m.in. barmanem w edynburskim hotelu. Zmarł w Edynburgu 11 grudnia 1994 roku w wieku 102 lat.
Latem w Edynburgu przebywa ogromna ilość turystów. Jest niewiele miejsc, gdzie można odpocząć samotnie w ciszy i spokoju. My, z polecenia pani w punkcie informacyjnym, znaleźliśmy właśnie taki ukryty ogród. Dunbar's Close Garden na Royal Mile to niezwykły klejnot.
Dunbar's Close Garden
Wejście do niego prowadzi przez wąską, brukowaną uliczkę. Po wejściu do spokojnego ogrodu w stylu XVII wieku zgiełk Royal Mile pozostał w tyle, a na jego miejscu zobaczyliśmy baldachim bujnych drzew. Wchodząc do środka, znaleźliśmy się w otoczonym murem ogrodzie, w którym ścieżki wiły się między wypielęgnowanymi krzewami. Atmosfera była wyciszona, a zgiełk miasta przyćmiony przez szum wiatru igrającego z roślinami. Idąc w głąb ogrodu, natknęliśmy się na trawiastą przestrzeń, która przypomina miniaturowy park. W pobliżu znajdowały się ławki, co dawało możliwość relaksu, zanim ponownie stawiliśmy czoła tłumom, które przebywały na Royal Mile.
Wstęp do Dunbar's Close Garden jest bezpłatny. Bardzo łatwo jest przejść obok niego, ponieważ pomimo skromnej tabliczki informującej odwiedzających, że jest otwarty dla publiczności, wygląda on po prostu jak wejście do czyjegoś ogrodu. Uważa się, że nazwa Dunbar's Close pochodzi od edynburskiego pisarza Davida Dunbara, który był właścicielem kamienic po obu stronach ogrodu. Niedaleko Dunbar's Close Garden znaleźliśmy przytulną restaurację i, po zjedzeniu pysznego lunchu, udaliśmy się w kierunku Calton Hill.
Calton Hill
Calton Hill jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jest jednym z najpopularniejszych punktów widokowych, idealnym do robienia zdjęć. Położone na wschód od Nowego Miasta, wzgórze Calton Hill jest jednym z pierwszych parków publicznych w kraju, założonym w 1724 roku. Dziś wzgórze jest miejscem, gdzie znajdziemy niedokończony akropol, wzorowany na Partenonie, wysoki pomnik poświęcony admirałowi Horatio Nelsonowi oraz rozległy stary kompleks, który kiedyś był Królewskim Obserwatorium.
Ta kolekcja architektury w greckim stylu doprowadziła do tego, że Edynburg zyskał przydomek Aten Północy. Odwiedzający uwielbiają Calton Hill za piękne widoki, spokojną okolicę i stosunkowo łatwą wędrówkę na szczyt. Znajduje się tu również znakomita restauracja. Ze wzgórza można podziwiać Arthur's Seat.
Arthur's Seat
Wznoszący się ponad 800 stóp nad poziomem morza Arthur's Seat jest najwyższym punktem w mieście, zapewniającym panoramiczne widoki na morze, dachy Starego Miasta, zamek w Edynburgu i Królestwo Fife (historyczne hrabstwo) w oddali. Na szczyt można dostać się kilkoma trasami pieszymi. Wejścia na szlaki znajdują się na Queen's Drive, w pobliżu Pałacu Holyroodhouse.
Najkrótszą trasą jest trasa żółta. Można się nią dostać na górę bardzo szybko, jednakże droga jest trochę stroma. Piękne widoki ujrzymy dopiero na samej górze.
Trasa pomarańczowa jest najdłuższym odcinkiem, lecz wejście na górę nie jest strome. Możemy tę drogę potraktować jako bardziej intensywny spacer, a dodatkowo towarzyszą nam przepiękne widoki. Można podążyć także szlakiem niebieskim. Jest to trasa nieoznaczona, o średnim nachyleniu. Pnie się do góry dość znacząco, później prowadzi wzdłuż szczytu. Również oferuje malownicze widoki. Trasa różowa proponuje dość łatwe dojście na szczyt, bez specjalnej wspinaczki.
Trzy powyższe trasy: pomarańczowa, niebieska i różowa, doprowadzą do odcinka czerwonego, który wymaga pewnego wysiłku, aby dotrzeć na szczyt, i to właśnie stąd rozpościerają się jedne z najpiękniejszych widoków w tej okolicy. Dla osób z problemami z chodzeniem dostępna jest trasa zielona, która pozwoli dojść na szczyt bez większego wysiłku.
National Museum of Scotland
Na koniec zostało nam jeszcze National Museum of Scotland. Idąc w stronę muzeum, przeszliśmy słynną Victoria Street. Jest to malownicza i kręta brukowana uliczka, stanowiąca jedną z najbardziej charakterystycznych arterii Edynburga.
Szkockie Muzeum Narodowe mieści kolekcję dziesiątek milionów artefaktów (choć nie wszystkie są wystawiane), obejmujących kontynenty i tysiąclecia, rozmieszczonych w licznych, różnorodnych galeriach.
Odwiedzający znajdą tu eksponaty poświęcone sztuce i designowi, światu przyrody (w tym gigantyczny szkielet T. rexa), historii, archeologii i kulturom świata. Nie można też pominąć wystawy owcy Dolly (nazwanej tak na cześć Dolly Parton), pierwszego ssaka, który został sklonowany z dorosłej komórki, na sąsiednim Uniwersytecie w Edynburgu.
Wstęp do ogólnych zbiorów muzeum jest bezpłatny, ale zazwyczaj organizowane są wystawy objazdowe i specjalistyczne, które wymagają wcześniej zarezerwowanych biletów za opłatą. Muzeum jest otwarte codziennie od 10:00 do 17:00.
W stolicy Szkocji jest niezliczona ilość obiektów, które chciałabym zobaczyć. Jednodniowa wycieczka pozwoliła tylko na wstępne zapoznanie się z tym przepięknym miastem. Na szczęście dopisała nam pogoda i, bardzo zmęczeni, ale usatysfakcjonowani, wróciliśmy do wynajętego domu. Przed nami kolejny, drugi etap podróży: Blackness Castle, Falkirk Wheel, The Kelpies, Castle Campbell i nocleg w uroczym Dundee.
Commentaires