Andaluzja od dawna kusiła mnie swoją bogatą historią, malowniczymi krajobrazami i unikalną kulturą. Podczas planowania trzydniowej podróży po tym regionie, postanowiłam skupić się na miejscach położonych na wschód od Malagi, takich jak Nerja, Frigiliana, Monachil z szlakiem Circular de Los Charros, a także odwiedzić Alhambrę w Granadzie. Nie mogłam również oprzeć się pokusie zobaczenia Rezerwatu El Torcal de Antequera oraz słynnych dolmenów w Antequerze.
Spis treści:
Jaskinia Nerja
Rozpoczęliśmy naszą andaluzyjską przygodę od wizyty w malowniczej miejscowości Nerja, położonej na wybrzeżu Costa del Sol. Naszym pierwszym celem była słynna Jaskinia Nerja (Cueva de Nerja), jedno z najważniejszych stanowisk archeologicznych i geologicznych w Hiszpanii. Jaskinia została odkryta 12 stycznia 1959 roku przez pięciu młodych mieszkańców Maro i Nerja.
Podczas zabawy natknęli się na wąskie wejście, które prowadziło do wnętrza jaskini. Ich odkrycie zmieniło historię regionu, przyciągając miliony turystów z całego świata. Wnętrze jaskini zachwyca imponującymi formacjami stalaktytów i stalagmitów.
Szczególnie imponująca jest Sala Kataklizmu (Sala del Cataclismo), gdzie znajduje się największa na świecie kolumna skalna o wysokości 60 metrów i średnicy 18 metrów. Ta monumentalna formacja została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa.
Jaskinia jest otwarta dla zwiedzających przez cały rok, z wyjątkiem 1 stycznia i 15 maja. Godziny otwarcia różnią się w zależności od sezonu:
Godziny standardowe: od 9:30 do 16:30.
Godziny letnie (od 23 czerwca do 8 września) oraz w okresie Wielkanocy: od 9:30 do 19:00.
Bilety najlepiej zakupić online, aby uniknąć kolejek i zapewnić sobie dostęp w wybranym terminie. Standardowa cena biletu dla osoby dorosłej wynosi 15,50 euro.
Na terenie kompleksu znajduje się również Muzeum Nerja, które warto odwiedzić, aby zgłębić historię regionu i samej jaskini. Dla rodzin z dziećmi przygotowano plac zabaw oraz tereny rekreacyjne, idealne na chwilę odpoczynku. Dostępny jest parking, za który opłata wynosi 2 euro dziennie.
Akwedukt Águila
W drodze powrotnej zatrzymaliśmy się przy Akwedukcie Águila (Acueducto del Águila), znanym również jako Puente del Águila. Został on zbudowany między 1879 a 1880 rokiem w stylu neomudéjar, aby dostarczać wodę do pobliskiej fabryki cukru San Joaquín de Maro. Akwedukt składa się z czterech poziomów łuków i osiąga wysokość około 40 metrów, co czyni go imponującym przykładem inżynierii tamtego okresu.
Balkon Europy
Następnie udaliśmy się do centrum Nerja, gdzie zaparkowaliśmy na podziemnym parkingu w pobliżu Balkonu Europy (Balcón de Europa). Jest to rozległy taras widokowy usytuowany na klifie, z którego roztacza się zapierający dech w piersiach widok na Morze Śródziemne oraz okoliczne plaże.
Nazwa tego miejsca pochodzi od króla Alfonsa XII, który odwiedził Nerję po trzęsieniu ziemi w 1884 roku i zachwycony widokiem nazwał je "Balkonem Europy".
Spacerując po Balkonie Europy, można podziwiać nie tylko wspaniałe widoki, ale także poczuć wyjątkową atmosferę tego miejsca, pełnego ulicznych artystów, kawiarenek i lokalnych sklepików.
To doskonałe miejsce na spędzenie pierwszego dnia w Andaluzji, oferujące niezapomniane wrażenia i piękne wspomnienia.
Frigiliana
Po dniu pełnym wrażeń w urokliwej Nerja, następnego ranka ruszyliśmy w kierunku Frigiliana – jednego z najpiękniejszych białych miasteczek Andaluzji, często określanego jako jedno z najładniejszych w całej Hiszpanii. Miejscowość ta, położona w górach Sierra de Almijara, zachwyca bielonymi domami, brukowanymi uliczkami i malowniczymi widokami na wybrzeże Costa del Sol.
Po przyjeździe zaparkowaliśmy na podziemnym parkingu w centrum miasta, co było bardzo wygodnym rozwiązaniem, ponieważ Frigiliana słynie z wąskich i stromych uliczek, które najlepiej przemierzać pieszo. Spacer po mieście to prawdziwa uczta dla oczu – kolorowe doniczki z kwiatami zdobią białe fasady domów, a liczne punkty widokowe oferują zapierające dech w piersiach panoramy.
Jednym z najważniejszych miejsc do zobaczenia jest historyczna dzielnica Mudéjar, pełna wąskich, krętych uliczek, które prowadzą do ukrytych placów i tarasów widokowych. Nie można też pominąć ruin zamku Maurów, skąd roztacza się wspaniały widok na okolicę. Warto również odwiedzić Muzeum Archeologiczne i spacerować trasą El Ingenio, gdzie znajduje się jedyna działająca w Hiszpanii fabryka miodu trzcinowego.
Podczas naszego pobytu zjedliśmy w znakomitej polskiej restauracji Sal y Pimienta, która urzekła nas zarówno smakiem, jak i gościnnością. Menu oferowało szeroki wybór dań, łączących tradycyjną kuchnię polską z elementami kuchni śródziemnomorskiej. Było to idealne miejsce na chwilę odpoczynku i delektowanie się wyśmienitym jedzeniem.
Najlepszym sposobem na zwiedzanie Frigiliany jest niespieszny spacer po jej uliczkach, chłonięcie atmosfery i odkrywanie ukrytych zakątków. Warto odwiedzić liczne galerie sztuki, lokalne sklepy z rękodziełem oraz spróbować regionalnych specjałów w jednej z uroczych kawiarenek.
Frigiliana to miejsce, które oczarowuje swoim urokiem i spokojem. Jeśli szukacie idealnego miejsca na relaks i podziwianie autentycznej andaluzyjskiej architektury, to koniecznie wpiszcie je na swoją listę miejsc do odwiedzenia!
Szlak Circular de Los Charros - Monachil
Kolejne dwie noce spędzilismy w Monachil – niewielkim, malowniczym miasteczku położonym niedaleko Granady. Monachil jest znane przede wszystkim ze swoich spektakularnych krajobrazów i szlaków trekkingowych prowadzących przez pasmo górskie Sierra Nevada. Naszym celem był Szlak Circular de Los Cahorros, jedna z najpiękniejszych tras w tej okolicy.
Szlak ma długość około 8 kilometrów i jest uważany za średnio wymagający. To idealna trasa dla miłośników przyrody, którzy chcą podziwiać wspaniałe widoki, potężne formacje skalne oraz spektakularne wiszące mosty nad rwącą rzeką Monachil.
Już od pierwszych kroków trasa zachwycała pięknem otaczającej natury. Wędrowaliśmy wśród zielonych wąwozów, mijając wapienne ściany, które w niektórych miejscach zwężały się tak bardzo, że trzeba było schylać się i przechodzić bokiem. Najbardziej emocjonujące były wiszące mosty – długie, drewniane konstrukcje kołyszące się pod stopami, które dostarczały sporej dawki adrenaliny. Na trasie są miejsca, gdzie warto zachować szczególną ostrożność. W niektórych odcinkach ścieżka prowadzi wzdłuż stromych zboczy, a fragmenty skał bywają śliskie, szczególnie w pobliżu rzeki. Warto więc założyć wygodne buty trekkingowe i zachować czujność.
Po przejściu głównej części szlaku zdecydowaliśmy się wrócić trasą prowadzącą w górę. Wspinaczka nie była zbyt wymagająca, a widoki wynagrodziły każdy wysiłek – ze szczytu podziwialiśmy przebytą trasę oraz rozciągające się w dole wąwozy.
Ostatecznie ukończyliśmy pełną pętlę, wracając do centrum Monachil. Cała trasa zajęła nam kilka godzin, ale dzięki niewielkiej liczbie turystów mogliśmy w pełni cieszyć się spokojem i pięknem otoczenia. Pogoda dopisała – było słonecznie, ale nie upalnie, co uczyniło trekking jeszcze przyjemniejszym.
Monachil i Szlak Circular de Los Cahorros to miejsce, które zdecydowanie warto odwiedzić. To połączenie przygody, natury i niezapomnianych widoków, które na długo zostają w pamięci. Jeśli szukacie miejsca na trekking w Andaluzji, ten szlak będzie doskonałym wyborem!
Lanjaron - zamek i punkt widokowy z huśtawką
Na popołudniową wyprawę wybraliśmy Lanjarón, malownicze miasteczko położone w sercu Parku Narodowego Sierra Nevada, około 49 kilometrów od Grenady. Lanjarón słynie ze swoich leczniczych wód i urokliwych, wąskich uliczek o mauretańskim charakterze.
Naszą przygodę rozpoczęliśmy od zwiedzania ruin zamku, znanego lokalnie jako Castillo de los Moros.
Ta niewielka średniowieczna forteca, usytuowana na skalistym wzniesieniu na wysokości 619 metrów n.p.m., góruje nad doliną rzeki Lanjarón. Choć zamek jest w ruinie, zachowały się fragmenty murów oraz wieży, a także podziemna cysterna o wymiarach 5,25 x 2,60 m, przykryta sklepieniem z cegły.
Z tego miejsca roztacza się imponujący widok na okoliczne tereny, w tym na miasto Lanjarón i otaczające je góry.
Po zwiedzeniu zamku udaliśmy się w kierunku punktu widokowego Columpio Mirador Ruta del Pescao, znanego z malowniczo położonej huśtawki. Po dotarciu na miejsce, naszym oczom ukazał się zapierający dech w piersiach widok na dolinę rzeki Lanjarón, zbiornik wodny Presa de Rules oraz pobliskie miejscowości, takie jak Vélez de Benaudalla. Huśtawka została strategicznie umieszczona, aby umożliwić odwiedzającym podziwianie tych widoków w pełnej krasie.
Dla miłośników fotografii przygotowano specjalny uchwyt na telefon, który pozwala na wykonanie idealnego selfie z panoramą w tle.
Cała trasa, znana jako "Ruta del Pescado", ma około 8,4 km długości i jest oceniana jako umiarkowanie trudna. Szlak rozpoczyna się przy Mirador del Visillo i prowadzi przez różnorodne krajobrazy, w tym gaje oliwne oraz malownicze wąwozy. Dla tych, którzy preferują krótsze spacery, istnieje możliwość dojazdu samochodem bliżej huśtawki i pokonania pieszo jedynie ostatnich 500 metrów łagodnym szlakiem.
Nasza popołudniowa wycieczka do Lanjarón dostarczyła nam niezapomnianych wrażeń, łącząc w sobie elementy historyczne z naturalnym pięknem andaluzyjskiego krajobrazu. Zarówno ruiny zamku, jak i punkt widokowy z huśtawką, stanowią doskonałe miejsca dla osób pragnących połączyć aktywny wypoczynek z odkrywaniem lokalnej historii i kultury.
Alhambra
Alhambra w Granadzie to perła architektury i historii, przyciągająca rocznie miliony turystów z całego świata. Aby w pełni cieszyć się jej urokiem, warto dobrze zaplanować wizytę, uwzględniając kwestie takie jak parking, trasa zwiedzania, opisy poszczególnych atrakcji oraz informacje praktyczne dotyczące biletów i godzin otwarcia.
Jeśli planujesz przyjazd samochodem, w pobliżu Alhambry dostępny jest płatny parking dla zwiedzających. Zaleca się jednak wcześniejsze przybycie, zwłaszcza w sezonie turystycznym, aby zapewnić sobie miejsce. Alternatywnie, z centrum Granady można skorzystać z komunikacji miejskiej – linia autobusowa C3 zatrzymuje się blisko głównego wejścia do kompleksu.
Standardowa trasa zwiedzania Alhambry ma około 3,5 km długości i zajmuje średnio 3 godziny. Rozpoczynając od wejścia, dojście do poszczególnych atrakcji zajmuje:
Generalife: około 15 minut
Pałace Nasrydów: około 17 minut
Alcazaba: około 20 minut
Taka kolejność zwiedzania pozwala na płynne przejście przez wszystkie kluczowe punkty kompleksu.
Generalife: Letnia rezydencja sułtanów, służąca jako miejsce wypoczynku. Charakteryzuje się bujnymi ogrodami, fontannami i pergolami, stanowiącymi przykład mauretańskiej sztuki ogrodowej.
Pałace Nasrydów: Główna rezydencja władców z dynastii Nasrydów. Składa się z kilku pałaców, w tym Pałacu Comares i Pałacu Lwów.
Wnętrza zdobią misternie rzeźbione stiuki, arabeski oraz kaligrafie, świadczące o wysokim kunszcie artystycznym tamtego okresu. Pałac Nasrydów, będący sercem kompleksu Alhambra w Granadzie, powstał w okresie panowania dynastii Nasrydów, ostatniej muzułmańskiej dynastii na Półwyspie Iberyjskim. Jego budowa rozpoczęła się w XIII wieku, kiedy to emir Muhammad I postanowił przekształcić istniejącą fortecę w reprezentacyjną rezydencję królewską.
Prace kontynuowano za panowania kolejnych władców, a największy rozkwit pałac osiągnął w XIV wieku za rządów Jusufa I i Muhammada V. W tym czasie dodano najważniejsze elementy, takie jak Pałac Comares i Pałac Lwów. Po rekonkwiście w 1492 roku Alhambra stała się siedzibą katolickich monarchów Hiszpanii, co wpłynęło na jej architekturę poprzez dodanie renesansowych elementów, takich jak Pałac Karola V.
Alcazaba: Najstarsza część Alhambry, pełniąca funkcję twierdzy obronnej. Z jej wież roztaczają się panoramiczne widoki na Granadę i okoliczne góry Sierra Nevada.
Pałac Karola V: Renesansowy pałac wzniesiony po rekonkwiście, wyróżniający się okrągłym dziedzińcem otoczonym kolumnadą. Obecnie mieści muzea prezentujące sztukę hiszpańską.
Ze względu na ogromne zainteresowanie, bilety do Alhambry warto zakupić z wyprzedzeniem, najlepiej kilka miesięcy przed planowaną wizytą. Można to zrobić przez oficjalną stronę internetową kompleksu. Ceny biletów różnią się w zależności od zakresu zwiedzania i wieku odwiedzających. Dzieci w wieku od 3 do 12 lat mają darmowy wstęp, ale wymagają wcześniejszej rezerwacji biletu.
Alhambra jest otwarta dla zwiedzających przez cały rok, z wyjątkiem 25 grudnia i 1 stycznia. Godziny otwarcia różnią się w zależności od sezonu:
Od 1 kwietnia do 14 października: 8:30 – 20:00
Od 15 października do 31 marca: 8:30 – 18:00
Warto również rozważyć zwiedzanie nocne, które oferuje unikalną atmosferę i odbywa się w wybrane dni tygodnia.
Praktyczne wskazówki
Dokument tożsamości: Przy wejściu wymagane jest okazanie dokumentu tożsamości zgodnego z danymi na bilecie.
Punktualność: Szczególnie ważne jest przestrzeganie wyznaczonej godziny wejścia do Pałaców Nasrydów, gdyż spóźnienie może skutkować odmową wstępu.
Komfort: Ze względu na rozległość kompleksu, zaleca się wygodne obuwie oraz zabranie ze sobą wody.
Zwiedzanie Alhambry to niezapomniane doświadczenie, które pozwala przenieść się w czasie i poczuć atmosferę dawnej Andaluzji. Odpowiednie przygotowanie i wcześniejsza rezerwacja biletów zapewnią pełne wykorzystanie tego wyjątkowego miejsca.
Ciekawostki dotyczące Alhambry
Etymologia nazwy: Nazwa "Alhambra" pochodzi od arabskiego słowa "al-Qal'a al-Hamra", co oznacza "Czerwona Twierdza", nawiązując do koloru murów zbudowanych z lokalnej gliny.
Ukryte inskrypcje: Ściany Pałacu Nasrydów zdobią liczne inskrypcje w języku arabskim, w tym poezje i modlitwy, które stanowią integralną część dekoracji i duchowego charakteru miejsca.
Unikalna akustyka: Sale pałacowe zostały zaprojektowane z myślą o doskonałej akustyce, umożliwiając władcom słyszenie nawet najcichszych dźwięków, co miało znaczenie zarówno ceremonialne, jak i praktyczne.
Alhambra, z jej bogatą historią i architektonicznymi skarbami, pozostaje jednym z najważniejszych zabytków Hiszpanii, przyciągającym rocznie miliony turystów z całego świata.
Rezerwat El Torcal de Antequera
Rezerwat przyrody El Torcal de Antequera to jedno z najbardziej imponujących miejsc w Andaluzji, znane z unikalnych formacji krasowych. Położony na południe od miasta Antequera, w prowincji Málaga, oferuje odwiedzającym niezwykłe krajobrazy ukształtowane przez miliony lat erozji.
El Torcal de Antequera znajduje się około 14 km na południe od miasta Antequera. Do rezerwatu można dotrzeć samochodem, kierując się drogą A-7075 z Antequery w kierunku Villanueva de la Concepción. Droga prowadzi przez malownicze, kręte trasy górskie, oferując piękne widoki na okoliczne tereny. Na końcu drogi znajduje się Centrum Turystyczne Torcal Alto z parkingiem dla odwiedzających.
Rezerwat oferuje kilka oznakowanych szlaków turystycznych o różnym stopniu trudności:
Zielony szlak: Najkrótsza trasa o długości 1,5 km, którą można pokonać w około 45 minut. Idealna dla rodzin z dziećmi i osób pragnących krótkiego spaceru.
Żółty szlak: Trasa o długości 3 km, prowadząca przez różnorodne formacje skalne i oferująca panoramiczne widoki. Przejście zajmuje około 2 godzin.
Pomarańczowy szlak: Najdłuższa trasa o długości 3,5 km, łącząca dolny i górny parking, umożliwiająca dostęp pieszy do rezerwatu.
Aby zobaczyć mapę z zaznaczonym szlakami możesz odwiedzić oficjalną stronę rezerwatu, gdzie dostępne są mapy szlaków turystycznych https://www.torcaldeantequera.com/en/guided-tours__trashed/?utm_source=chatgpt.com
My wybraliśmy żółty szlak. Tego dnia rezerwat spowity był gęstą mgłą, co nadawało krajobrazowi tajemniczy i nieco surrealistyczny charakter. Mgła ograniczała widoczność, sprawiając, że otaczające formacje skalne wyłaniały się niespodziewanie z mlecznej zasłony, potęgując wrażenie odkrywania nieznanego świata.
Pomimo trudniejszych warunków atmosferycznych, szlak był dobrze oznakowany, a kamienne ścieżki prowadziły przez labirynt niezwykłych formacji skalnych. Każdy krok odkrywał nowe kształty i struktury, przypominające postacie zwierząt, wieże czy abstrakcyjne rzeźby. Mgła dodawała krajobrazowi mistycyzmu, a cisza przerywana jedynie odgłosami natury tworzyła atmosferę odosobnienia i spokoju. Wędrówka pomarańczowym szlakiem w takich warunkach była niezapomnianym przeżyciem, ukazującym surowe piękno El Torcal de Antequera w niecodziennej odsłonie. Mimo ograniczonej widoczności, doświadczenie to pozwoliło docenić niezwykłość i różnorodność krajobrazu, który w połączeniu z mgłą tworzył niemal magiczną scenerię.
El Torcal de Antequera to miejsce, które zachwyca o każdej porze roku i w każdych warunkach pogodowych, oferując odwiedzającym niezapomniane wrażenia i możliwość obcowania z unikalną przyrodą Andaluzji.
Obszar ten to nie tylko spektakularny krajobraz krasowy, ale także miejsce, gdzie odkryto liczne dowody na obecność ludzi już od neolitu (ok. 5000–3000 p.n.e.). Formacje skalne i liczne jaskinie stanowiły naturalne schronienie dla pierwszych osadników, którzy zamieszkiwali te tereny, pozostawiając po sobie ślady swojego życia i wierzeń.
W wielu miejscach rezerwatu znajdują się jaskinie i wnęki skalne, które były wykorzystywane jako miejsca zamieszkania lub schronienia. Znaleziono w nich fragmenty ceramiki, narzędzia kamienne oraz ślady ognisk, co potwierdza, że ludność neolityczna osiedlała się tu na dłużej.
Jednym z najbardziej znaczących odkryć jest Jaskinia Toro (Cueva del Toro), w której archeolodzy odnaleźli malowidła naskalne oraz pozostałości po rytuałach. Uważa się, że jaskinia mogła mieć znaczenie nie tylko praktyczne, ale także religijne.
Należy pamiętać, że teren jest skalisty i nierówny, dlatego zaleca się noszenie odpowiedniego obuwia turystycznego oraz zabranie ze sobą wystarczającej ilości wody i jedzenia. Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc parkingowych, w weekendy i dni świąteczne dostęp do górnego parkingu może być ograniczony, a transport wahadłowy może być dostępny z dolnego parkingu.
Przed planowaną wizytą warto sprawdzić aktualne warunki na oficjalnej stronie rezerwatu lub skontaktować się z Centrum Turystycznym Torcal Alto.
Dolmeny w Antequera – tajemnicze ślady przeszłości.
W okolicach el Torcal de Antequera znajdują się jedne z najważniejszych megalitycznych konstrukcji w Europie – Dolmeny w Antequerze (Menga, Viera i El Romeral), wpisane na listę UNESCO. Choć znajdują się kilka kilometrów od samego rezerwatu, pokazują, że ludność neolityczna w tym rejonie rozwijała zaawansowane konstrukcje grobowe i mogła traktować Torcal jako miejsce kultu.
Dolmeny to jedne z najbardziej fascynujących pozostałości dawnych cywilizacji. Te megalityczne grobowce, rozsiane po różnych zakątkach świata, przyciągają miłośników historii, archeologii i niezwykłych krajobrazów.
Dolmeny występują w wielu miejscach na świecie, ale jedne z najciekawszych znajdują się w okolicach miasta Antequera. Kompleks Dolmenów w Antequerze obejmuje trzy główne struktury megalityczne: dolmeny Menga i Viera oraz tholos El Romeral, które w 2016 roku zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Co ciekawe, miejsce to łączy w sobie zarówno elementy architektury megalitycznej, jak i naturalne formacje geologiczne, takie jak La Peña de los Enamorados oraz El Torcal.
Zwiedzanie rozpoczęłam od Centrum Solarnego Michaela Hoskina, które znajduje się przy wejściu do kompleksu.
Jest to nowoczesne miejsce, które nie tylko dostarcza informacji na temat historii i astronomicznego znaczenia dolmenów, ale także oferuje wspaniały panoramiczny widok na okolicę. Stąd doskonale widać La Peña de los Enamorados, charakterystyczną górę, która była punktem odniesienia dla budowniczych dolmenów.
W centrum należy odebrać bezpłatny bilet wstępu, który upoważnia do zwiedzania dolmenów. Po krótkiej przerwie w centrum informacyjnym wyruszyłam drogą prowadzącą lekko pod górę w stronę pierwszego dolmenu – Dolmen de Viera.
Trasa nie jest wymagająca, a sam spacer pozwala poczuć klimat tego historycznego miejsca. Dolmen de Viera to klasyczna megalityczna konstrukcja korytarzowa, z długim, wąskim przejściem prowadzącym do komory grobowej. Jest doskonałym przykładem typowego dolmenu korytarzowego i, w przeciwieństwie do Mengi, jego orientacja jest zgodna z ruchem słońca.
Z Dolmen de Viera ruszyłam dalej, kierując się w stronę Dolmen de Menga, który jest największą i najbardziej imponującą budowlą w całym kompleksie. Jego ogromne kamienne bloki tworzą korytarz prowadzący do komory grobowej. Co ciekawe, dolmen jest wyróżniający pod względem orientacji – jego wejście nie jest skierowane na wschód (jak większość budowli megalitycznych), ale w stronę La Peña de los Enamorados, charakterystycznej góry o legendarnym znaczeniu.
Przed wejściem do środka trzeba było jednak ustawić się w kolejce – jednorazowo do dolmenu wpuszczana jest ograniczona liczba osób, a zwiedzający czekają na zewnątrz, aż osoba pilnująca pozwoli na wejście. Choć czekanie chwilę trwało, dało mi to okazję do przyjrzenia się dolmenowi z zewnątrz i zastanowienia się, jak ogromny wysiłek musieli podjąć ludzie, aby wznieść tę imponującą konstrukcję.
Gdy przyszła moja kolej, weszłam do środka i natychmiast poczułam chłód kamiennych ścian. Atmosfera w środku była niemal mistyczna, a światło wpadające przez wejście podkreślało surowość i potęgę tej neolitycznej budowli.
Dolmeny w Antequerze to jedno z najbardziej niezwykłych miejsc w Hiszpanii, łączące historię, archeologię i niezwykłe krajobrazy. To idealne miejsce dla miłośników starożytnej historii, tajemniczych budowli i pięknych widoków. Jeśli planujesz podróż do Andaluzji, koniecznie dodaj je do swojej listy atrakcji!
Comments